"Να στείλω το παιδί μου στον παιδικό σταθμό; Θα το βοηθήσει;"
"Εμείς δουλεύουμε πολύ, αλλά οι γιαγιάδες είναι εκεί για να προσέχουν τα παιδιά μας. Τι να τον κάνουμε τον παιδικό σταθμο;"
"Στον παιδικό σταθμό πάνε τα παιδιά που έχουν ανάγκη και οι γονείς δυσκολεύονται. Εμείς, δόξα τω Θεώ μπορούμε!"
Ο παιδικός σταθμός είναι πάντα ένα καίριο θέμα για τους γονείς. Από τότε που οι γυναίκες έχουν λάβει πιο ενεργό ρόλο στον εργασιακό στίβο, οι ώρες για το ρόλο της μητέρας έχουν περιοριστεί. Το κενό αυτό έρχονται να καλύψουν οι γιαγιάδες, και αν δεν είναι κι εκείνες διαθέσιμες, οι παιδικοί σταθμοί. Όμως είναι όντως οι παιδικοί σταθμοί "παρκινγκ βρεφών" ή έχουν θετική επιρροή στην ανάπτυη των παιδιών;
Στο εξωτερικό τα παιδιά ξεκινούν τον παιδικό σταθμό από βρέφη. Οι μητέρες από 4 μηνών συνήθως τα εμπιστεύονται σε κάποιο χώρο ημερήσιας φροντίδας, καθώς δεν έχουν την πολυτέλεια να εγκαταλέιψουν τις δουλειές τους για μεγαλύτερο διάστημα και οι γιαγιάδες είναι "δυσεύρετες". Ωστόσο στην Ελλάδα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Οι περισσότεροι γονείς περνούν το πρώτο εξάμηνο της ζωής του μωρού τους δίπλα του, τουλαχιστον ο ένας από αυτούς. Επίσης, στις περισσότερες ελληνικές οικογένειες, οι παππούδες και οι γιαγιάδες είναι πάντοτε παρόντες να βοηθήσουν και να στηρίξουν τα παιδιά τους όπου χρειάζεται. Οπότε ο παιδικός σταθμός μπαίνει στη ζωή ενός παιδιού πολύ αργότερα.
Ποια είναι η κατάλληλη ηλικία για να ξεκινήσει το παιδί τον παιδικό σταθμό;
Οι γνώμες των ειδικών τόσο εντός όσο και εκτός συνόρων διίστανται. Οι μεν υποστηρίζουν ότι τα παιδιά είναι καλύτερο να μένουν σπίτι όσο το δυνατόν περισσότερο, και να μεταπηδούν απευθείας στο νηπιαγωγείο. Οι δε θεωρούν ότι το παιδί είναι καλό να αρχίσει την αλληλεπίδραση με άλλα παιδιά της ηλικίας του από τα 2 τους έτη.
Παρόλα αυτά, οι έρευνες συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι τα παιδιά μπορούν να ανταπεξέλθουν στα ερεθίσματα που λαμβάνουν στον παιδικό σταθμό από την ηλικία των 3 και έπειτα. Μέχρι τότε δεν είναι έτοιμα να ανταποκριθούν στις πληροφορίες που δέχονται.
Και στην μια και στην άλλη περίπτωση, οι γονείς δεν χρειάζονται να νιώθουν ενοχές. Υπάρχουν μαμάδες που έχουν τη δυνατότητα να φροντίζουν το παιδί τους μέχρι το προνήπιο και καλά κάνουν. Υπάρχουν μαμάδες που πρέπει να δουλέψουν και στέλνουν το παιδί τους στον παιδικό σταθμό.
Ποια είναι τα πλεονεκτήματα που μπορεί να αποκομίσει ένα πα
ιδί από τον παιδικό σταθμό;
Σύμφωνα με τις έρευνες, τα παιδιά που πηγαίνουν από νωρίς στον παιδικό σταθμό σε σχέση με τα παιδιά που φοιτούν κατευθείαν στο νηπιαγωγείο, αλλά στο σπίτι δέχονται πληθώρα ερεθισμάτων, δεν έχουν διαφορές στη νοητική τους ανάπτυξη. Ωστόσο, τα παιδιά που είναι στο σπίτι, και δεν δέχονται ερεθίσματα, παρουσιάζουν μια μικρή κάμψη της νοητικής τους ικανότητας και χρειάζονται περισσότερο χρόνο επεξεργασίας ερεθισμάτων.
Σε κοινωνικό επίπεδο τα παιδιά που μένουν στο σπίτι με τη φροντίδα των γονιών έχουν λιγότερες ευκαιρίες επικοινωνίας με άλλα παιδιά της ηλικίας τους. Δεν είναι εύκολο για εκείνα να μοιράζονται την προσοχή κάποιου άλλου με άλλα παιδιά, δεν έχουν μάθει να μοιράζονται, δεν είναι τόσο ανεξάρτητα. Από την άλλη μεριά, τα παιδιά που πηγαίνουν στον παιδικό σταθμό είναι πιο κοινωνικά, οι επικοινωνιακές τους δεξιότητες εδραιώνονται όλο και περισσότερο, έχουν μάθει να είναι πιο αυτάρκη και ανεξάρτητα. Παράλληλα, έχουν ξεπεράσει το εγωκεντρικό πρότυπο του σπιτιού - "εγώ είμαι το μοναδικό παιδί στο σπίτι, εγώ δέχομαι όλη την αγάπη και τη φροντίδα".
Ποια είναι τα μειονεκτήματα για ένα παιδί στον παιδικό σταθμό;
Θα ήταν βίαιο το συμπέρασμα να πούμε ότι τα παιδιά στον παιδικό σταθμό είναι πιο "τυχερά" ή αναπτύσσονται πιο όμορφα και ομαλά. Αρχικά, τα παιδιά αυτά στερούνται από πολύ νωρίς τη "φωλιά" τους, το μητρικό και πατρικό άγγιγμα. Πολλά παιδιά δεν είναι έτοιμα για αυτήν την αλλαγή και δεν μπορούν να προσαρμοστούν εύκολα στο πλαίσιο του παιδικού σταθμού. Βιώνουν έντονο άγχος (άγχος αποχωρισμού), δυσκολίες προσαρμογής, κλαίνε μέχρι να έρθει η ώρα να πάνε σπίτι τους.
Επίσης, όσον αφορά το κοινωνικό τους επίπεδο γίνονται πιο επιθετικά, ίσως αγενή κάποιες φορές και η συμπεριφορά τους ξεφεύγει από τα όρια που τους έχουν θέσει οι γονείς τους. Πολλοί γονείς βλέπουν τα παιδιά τους να αλλάζουν, να γίνονται πιο ανυπάκουα και να πρέπει να γίνονται πιο αυστηροί για να τα βγάλουν πέρα μαζί τους.
ιδί από τον παιδικό σταθμό;
Σύμφωνα με τις έρευνες, τα παιδιά που πηγαίνουν από νωρίς στον παιδικό σταθμό σε σχέση με τα παιδιά που φοιτούν κατευθείαν στο νηπιαγωγείο, αλλά στο σπίτι δέχονται πληθώρα ερεθισμάτων, δεν έχουν διαφορές στη νοητική τους ανάπτυξη. Ωστόσο, τα παιδιά που είναι στο σπίτι, και δεν δέχονται ερεθίσματα, παρουσιάζουν μια μικρή κάμψη της νοητικής τους ικανότητας και χρειάζονται περισσότερο χρόνο επεξεργασίας ερεθισμάτων.
Ποια είναι τα μειονεκτήματα για ένα παιδί στον παιδικό σταθμό;
Θα ήταν βίαιο το συμπέρασμα να πούμε ότι τα παιδιά στον παιδικό σταθμό είναι πιο "τυχερά" ή αναπτύσσονται πιο όμορφα και ομαλά. Αρχικά, τα παιδιά αυτά στερούνται από πολύ νωρίς τη "φωλιά" τους, το μητρικό και πατρικό άγγιγμα. Πολλά παιδιά δεν είναι έτοιμα για αυτήν την αλλαγή και δεν μπορούν να προσαρμοστούν εύκολα στο πλαίσιο του παιδικού σταθμού. Βιώνουν έντονο άγχος (άγχος αποχωρισμού), δυσκολίες προσαρμογής, κλαίνε μέχρι να έρθει η ώρα να πάνε σπίτι τους.
Επίσης, όσον αφορά το κοινωνικό τους επίπεδο γίνονται πιο επιθετικά, ίσως αγενή κάποιες φορές και η συμπεριφορά τους ξεφεύγει από τα όρια που τους έχουν θέσει οι γονείς τους. Πολλοί γονείς βλέπουν τα παιδιά τους να αλλάζουν, να γίνονται πιο ανυπάκουα και να πρέπει να γίνονται πιο αυστηροί για να τα βγάλουν πέρα μαζί τους.
Παιδικός σταθμός ή "γιαγιάδες αμέσου δράσεως";
Όπως αναφέρθηκε στην αρχή, στην Ελλάδα αντί για τους παιδικούς σταθμούς υπάρχουν οι γιαγιάδες για να βοηθούν τους γονείς που εργάζονται σκληρά. Οι γιαγιάδες είναι υπέροχες και ο ρόλος τους αναντικατάστατος. Τα παιδιά που μεγαλώνουν με τις γιαγιάδες είναι μεν πιο καλομαθημένα, αλλά δεν έχουν στερηθεί ουσιαστικά το οικογενειακό κλίμα. Δυστυχώς σε κάποιες περιπτώσεις οι ρόλοι συγχέονται και πολλές φορές τα παιδιά συγχύζονται και μπερδεύονται. Για το λόγο αυτό πρέπει να υπάρχουν σαφή όρια και να είναι ξεκάθαρες οι αρμοδιότητες και οι υποχρεώσεις του καθενός στην ανατροφή του παιδιού.
Πέραν των άλλων, όπως είναι φυσικό, οι γιαγιάδες δεν μπορούν να προσφέρουν την πληθώρα ερεθισμάτων που ένα παιδί χρειάζεται σε αυτήν την ηλικία. Οπότε είναι σημαντικό οι γονείς να υπερκαλύπτουν αυτήν την ανάγκη, να παίζουν δηλαδή με το παιδί τους και να του προσφέρουν όσα περισσότερα ερεθίσματα μπορούν που θα το βοηθήσουν στην ανάπτυξή του.
Όπως αναφέρθηκε στην αρχή, στην Ελλάδα αντί για τους παιδικούς σταθμούς υπάρχουν οι γιαγιάδες για να βοηθούν τους γονείς που εργάζονται σκληρά. Οι γιαγιάδες είναι υπέροχες και ο ρόλος τους αναντικατάστατος. Τα παιδιά που μεγαλώνουν με τις γιαγιάδες είναι μεν πιο καλομαθημένα, αλλά δεν έχουν στερηθεί ουσιαστικά το οικογενειακό κλίμα. Δυστυχώς σε κάποιες περιπτώσεις οι ρόλοι συγχέονται και πολλές φορές τα παιδιά συγχύζονται και μπερδεύονται. Για το λόγο αυτό πρέπει να υπάρχουν σαφή όρια και να είναι ξεκάθαρες οι αρμοδιότητες και οι υποχρεώσεις του καθενός στην ανατροφή του παιδιού.
Πέραν των άλλων, όπως είναι φυσικό, οι γιαγιάδες δεν μπορούν να προσφέρουν την πληθώρα ερεθισμάτων που ένα παιδί χρειάζεται σε αυτήν την ηλικία. Οπότε είναι σημαντικό οι γονείς να υπερκαλύπτουν αυτήν την ανάγκη, να παίζουν δηλαδή με το παιδί τους και να του προσφέρουν όσα περισσότερα ερεθίσματα μπορούν που θα το βοηθήσουν στην ανάπτυξή του.
Οτιδήποτε κι αν αποφασίσετε ως γονείς να θυμάστε ότι αυτό που έχει σημασία είναι η ψυχική ισορροπία του παιδιού. Αυτό που τα παιδιά χρειάζονται είναι ένα περιβάλλον σταθερό με πολλή αγάπη και φροντίδα. Όλα τα υπόλοιπα μπορούν να διορθωθούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου